บทที่ 255

เหยียนซีเป็นคนนิสัยเรียบเฉย ก็เลยไม่ได้กรีดร้องหรือหวาดกลัว: “ฉันอยากรู้เหตุผล”

“อยากรู้ขนาดนั้นเลยเหรอ?” ป๋อเหยี่ยนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

เหยียนซี: “ใช่”

“มาจูบฉันทีสิ หรือไม่ก็ทำให้ฉันพอใจ” เวลาที่ป๋อเหยี่ยนยิ้มนั้นมีเสน่ห์ดึงดูดมาก แต่ก็ทำให้คนรู้สึกถึงอันตราย “ไม่แน่ว่าฉันอาจจะใจดีบอกเธอก็ได้”

“คุ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ